Konwerter trybu transmisji, który przekształca prąd o częstotliwości radiowej lub falę elektromagnetyczną w trybie fali prowadzonej w kosmiczną falę elektromagnetyczną w trybie fali dyfuzyjnej, oraz konwerter trybu transmisji, który odwraca transformację. Jako antena nadawcza do konwersji fali prowadzonej na falę kierowaną, jako antena odbiorcza do konwersji fali prowadzonej na falę kierowaną, z tym wyjątkiem, że nośność mocy i nośność napięcia anteny nadawczej są znacznie większe niż anteny odbiorczej, oba z nich można stosować zamiennie, a podstawowe parametry charakterystyczne anteny pozostają niezmienione, co nazywa się twierdzeniem o wzajemności. Inną ważną rolą anteny jest koncentracja energii fali elektromagnetycznej, to znaczy koncentracja energii w kierunku nadawania, przy jednoczesnym zmniejszeniu energii w innych kierunkach, gdy jest ona wykorzystywana jako antena nadawcza; gdy jest on wykorzystywany jako antena odbiorcza, więcej energii może zostać przechwycone przez falę wejściową w kierunku odbiorczym, podczas gdy energia wejściowa w innych kierunkach może zostać zmniejszona poprzez eliminację fazy. To jest kierunkowość anteny. W porównaniu z anteną bezkierunkową wzrost koncentracji energii nazywany jest zyskiem anteny. Rozszerzone znaczenie kierunkowości anteny to wzmocnienie ujemne (tłumienie) w kierunku braku komunikacji, które można wykorzystać do opisania innego pokrewnego wskaźnika wydajności anteny, to znaczy systemu tłumienia promieniowania bocznego (interferencyjnego) anteny nadawczej lub układ tłumienia zakłóceń fali przychodzącej anteny odbiorczej w kierunku braku komunikacji.
Klasyfikacja
Można go podzielić na antenę nadawczą i antenę odbiorczą zgodnie z ich właściwościami roboczymi. Można go podzielić na antenę komunikacyjną, antenę nadawczą, antenę radarową i tak dalej. Można go również podzielić na antenę długofalową, antenę średniofalową, antenę krótkofalową. Wszystkie powyższe metody klasyfikacji mają wady jednego gatunku i dwóch rodzajów. Bardziej doskonała metoda klasyfikacji naukowej polega na podzieleniu anteny na antenę liniową i antenę powierzchniową zgodnie z jej zasadą i cechami konstrukcyjnymi. Antena drutowa składa się z drutów, których średnica jest znacznie mniejsza niż długość fali. Długość drutów jest znacznie większa niż przekrój poprzeczny i można ją porównać z długością fali. Tego rodzaju struktura jest trudna do zrealizowania w sekcji mikrofalowej, a zysk jest znacznie niższy niż w przypadku anteny powierzchniowej. Ogólnie stosowany do długiej, średniej, krótkiej i ultrakrótkiej fali. Antena powierzchniowa składa się z całej metalowej płyty lub siatki drucianej, tworząc powierzchnię odbijającą anteny. Jego powierzchnia jest znacznie większa niż kwadrat długości fali, a jego zysk jest znacznie większy niż w przypadku anteny liniowej. Jednak struktura ta jest trudna do zrealizowania w długim, średnim i krótkim paśmie. Wspornik anteny drutowej jest zasadniczo typu słupowego lub wieżowego, a wspornik anteny powierzchniowej jest typu wieżowego lub stołowego.